Inleiding

In veel speelfilms wordt al sinds het begin van de filmhistorie met clichés en stereotype beelden gewerkt. Zo is in elke western of actiefilm vrijwel direct duidelijk wie de goede held is en wie de boze boef. Een thriller daarentegen drijft juist op de spanningsvolle verwarring en misverstanden hierover. Toch wordt ook hier op het eind van het verhaal het kwaad overwonnen. Altijd een happy end, dus. En zo zijn er nog veel meer clichés.

In de jaren zestig zette Marilyn Monroe op overtuigende wijze een dom blondje neer. Telkens als er een man in haar buurt kwam, begon ze kirrend haar lippen te tuiten (‘kiss, kiss’) en met haar borsten en heupen te schudden. Op deze manier bevestigde zij de stereotype beeldvorming rond de vrouw: dom, frivool en alleen op mannen gericht.

Ook in de media vind je veel stereotypen, vooral over de rol van mannen en vrouwen: mannen zijn stoer en vrouwen zijn sexy.

En als vrouwen ‘mannelijk’ gaan doen, gaan mannen natuurlijk typisch ‘vrouwelijk’ doen, vertelt McDonald’s.